Door San op
Marion Robesin – Hommel, instructeur en paardentherapeut, leerde ik kennen nadat zij in 1998 de International School for professional Horsemanship (ISPH) opleiding was begonnen. Dit was tot 2013 een bekende holistische dressuuropleiding voor ruiters en instructeurs. Onze kennismaking begon toen Marion de hulp inriep van holistisch dierenarts Eric Laarakker van Den Hoek bij twee hengsten die er ernstig aan toe waren. In die tijd werkte ik als dierenartsassistent in de praktijk en mocht ik mee. De behandelingen hadden goed effect. Vanaf die tijd kwamen Eric en ik elke maand naar ISPH om daar de paarden van Marion te begeleiden en zo nodig te behandelen. Als holistisch dierenarts kon Eric daar een scala aan behandelmethoden en natuurlijke middelen – het latere Phytonics en PUUR - inzetten. Eric verbond zich ook als docent aan de ISPH. In 2015 bracht Marion een boek uit: ‘Dressuur, de boodschap van de paarden’. Als ik de beschrijving lees, word ik meteen al geraakt door de eerste zinnen:
'Dit is geen gewoon dressuurboek. Dit boek laat je kennismaken met het rijden en omgaan met paarden op een manier die anders is. Dit boek is je studieboek, je trainingshulp en je leesboek. Het geeft je informatie en leert je technieken, maar het geeft je ook momenten van stilte, waarin de paarden bij je komen.' Dit is precies hoe ik Marion heb leren kennen: als een enorm gedreven, ervaren, deskundige paardenvrouw met hart voor paarden. Kortom, de hoogste tijd om eens een in gesprek te gaan met Marion Robesin-Hommel!
Marion, wat waren jouw eerste ervaringen met of herinneringen aan paarden? Waar is jouw liefde voor dit dier begonnen?
“Vanaf dat ik vier jaar was had ik alleen maar oog voor paarden. Ik stond op met de gedachte aan paarden en ik ging ermee naar bed. Ik dacht paard. Nee, ik wàs paard. In hun aanwezigheid begon ik te leven. Helaas waren er bij ons in de buurt bijna geen pony’s en paarden, zodat ik maar weinig van hun aanwezigheid kon genieten. Toch wist ik er altijd wel eentje in een weiland te spotten, die ik dan na schooltijd verwende met brood en een suikerklontje. Vaak liep ik in de zomer, als het warm was, rustig een kwartier te sjouwen met een emmer water voor een pony. Zonder een manege of paarden in de buurt was rijden er voor mij helaas nog niet bij. Ik was in die tijd veel ziek en dat bleef zo totdat ik 11 jaar was. Toen veranderde alles, ook mijn ziektepatroon. Want toen mocht ik naar een van de eerste maneges in de buurt om paardrijles te nemen. Vanaf dat moment begon mijn leven, mijn leven met paarden. Ze zijn ook nooit meer bij me weg te denken.”
Wat dreef jou om de ISPH op te zetten?
“In 1995 begon ik met het organiseren van cursussen en clinics over holistische geneeswijzen voor paarden en over paard vriendelijke leermethoden. Het was mij duidelijk geworden hoe weinig van de oude paardenkennis er nog over was in de hoofden van de mensen. Oefeningen zoals loswerken en werken aan de hand als dressuur voorbereiding, zijn op die oude kennis gebaseerd en kunnen voor een deel hierin voorzien. Het was mijn bedoeling om een brug te slaan tussen de oude kennis van onze voorvaderen - die dag in en dag uit leefden en werkten met paarden - en de rij- en dressuuropvattingen van onze tijd.
In 1998 is hieruit de International School for Professional Horsemanship (ISPH) ontstaan. Vakken als homeopathie, osteopathie, Bach bloesem therapie, holistische diergeneeskunde, evenals Centered Riding, yoga en Tellington TTouch (TTEAM) waren aanvankelijk voor veel dressuurruiters moeilijk te plaatsen en ver van hun gewone trainingsmethoden verwijderd. Toch bleek al gauw dat deze leermethoden een perfecte aanvulling waren op het systeem van omgaan en rijden vanuit een holistische filosofie.
Zo kon de ISPH uitgroeien tot een dressuuropleiding, die met haar duidelijke filosofie en didactische opbouw, beschouwd werd als een professionele vakopleiding. Hier konden ruiters en instructeurs door middel van een doordachte trainingsmethode hun kennis verbreden en een harmonie in het dressuur rijden bereiken, die elders niet gevonden kon worden.
In 2013 ben ik gestopt met de ISPH. Ik ben er trots op dat de opleiding 15 jaar lang als basis heeft gediend voor honderden leerlingen. Het was een voorbeeld voor de bestaande reguliere beroepsopleidingen.
In 2011 verhuisden we naar Zuid-Frankrijk, waar we nog steeds wonen. We hebben een camper gekocht, waarmee we onze klanten in het buitenland kunnen bezoeken. Natuurlijk komen we ook regelmatig naar Nederland om onze familie en vrienden te zien. Mijn man, Paul Robesin is nog steeds druk met Indrahorse, het bedrijf waarin we beschermende producten voor paarden verkopen. Ik geef nog steeds dressuurinstructie en werk als therapeute voor paarden.”
Waarom schreef jij het boek ‘Dressuur, de boodschap van paarden’?
“Vijfenveertig jaar leven, rijden, lesgeven en opleiden van paarden, hebben mij een schat aan ervaring gebracht. Tijdens de jaren dat ik gewerkt heb als directrice, docente en instructrice van de ISPH-opleiding, heb ik veel mogen leren over het proces dat zich afspeelt tussen paard en ruiter tijdens het rijden, en vooral tijdens het dressuur rijden. In 2014 ben ik begonnen om de kennis die ik hierdoor gekregen heb te verzamelen in een boek.
Dit boek is een dressuurboek met heel veel foto’s geworden. Een lees- en leerboek over dressuur rijden en over het omgaan met paarden. Maar dan gezien vanuit het paard en niet enkel vanuit de ogen van de ruiter, de instructeur, de toeschouwer of het jurylid.
Het zijn de paarden zelf die mij de richtlijnen voor dit boek gegeven hebben vanuit hun zijn in de kosmische kudde. Naast de normale hulpen en oefeningen die ik beschrijf, geeft Equus in elk hoofdstuk een gedachte mee. Hierdoor zal jij als ruiter en paardenmens meer inzicht krijgen in wie en wat je paard eigenlijk is en wat paarden voor jou kunnen betekenen. Niet alleen als rij- en dressuurpaard, maar ook als paard! Hierdoor zal het leerproces van jou en je paard makkelijker en plezieriger verlopen, waardoor het resultaat kwalitatief van een hoger niveau zal zijn. Ik mocht het voor jullie opschrijven.”
Het boek 'Dressuur, de boodschap van de paarden' is onder meer verkrijgbaar via Media Boekservice.
Wat is volgens jou het grootste misverstand over paarden?
“Er zijn veel mensen met een paard, die allemaal zeggen dat ze vreselijk veel van hun paard houden. Toch is dat houden van niet voor iedereen hetzelfde. Er zijn heel veel manieren waarop mensen met hun paarden omgaan. Er zijn sportruiters en er zijn vrijetijdsruiters, en er zijn ook veel ruiters die zeggen dat rijden voor hun niet zo belangrijk is. Ze hebben een paard en vinden het niet nodig om te rijden, maar willen op een andere manier met hun paard bezig zijn om te leren van en met hun paard.
Al deze paardenliefhebbers kijken allemaal op een andere manier naar hun paard. Het zijn allemaal mensen die iets bepaalds vragen of willen van hun paard. Zolang dit gebeurt met respect voor het wezen paard kan dit voor iedereen, inclusief het paard, veel vreugde geven. Maar dat is (nog) niet altijd het geval. Bewust of onbewust zijn al deze mensen bezig om een eenheid te vormen met hun paard. De paarden weten dit. Zij weten van nature dat hun evolutie gekoppeld is aan die van de mens en ze zijn zich bewust van de gevaren die hier voor hen aan verbonden zijn.
De samenwerking of de eenheid tussen mens en paard kan alleen maar tot stand komen als dit op de juiste manier gebeurt. Dat wil zeggen dat de mens moet beseffen dat niet hij of zij de dominante factor is in het realiseren hiervan, maar dat dit een proces is tussen twee wezens van een verschillende soort en oorsprong. Op dat moment wordt het duidelijk dat dit alleen kan ontstaan vanuit wederzijds respect. Niet dat de mens de leiding niet mag nemen, integendeel. Maar dit proces mag nooit ten koste gaan van het wezen paard en het paard mag nooit de dupe worden van de ambitie, de dominantie of de agressie van de mens.”
Wat zou jij jonge (dressuur) ruiters mee willen geven?
“Ik zou jonge ruiters willen vragen om regelmatig te spelen met hun pony of hun paard. Paarden vinden spelen leuk en het helpt de ruiter om het karakter van hun paard te leren kennen. Daar hebben ze dan ook weer voordeel van bij het rijden.
Veel instructeurs en ouders zijn vaak te ambitieus voor deze jonge ruiters. Vergeet niet dat ze het merendeel van de dag op school zitten en ook nog huiswerk moeten maken.
Ze gaan graag naar hun paard omdat het ontspanning is voor hen. Maar dan willen ze ook wel eens een keer iets anders doen dan alleen werken om super punten en hoge plaatsingen te halen. Dat moeten ze op school ook al! Natuurlijk, als je op de wedstrijd vooraan wilt rijden is het logisch dat er goed geoefend en getraind moet worden. Maar voor de meeste jeugdruiters is het heel belangrijk dat ze naast winnen, wat heel leuk is, ook nog tijd hebben om andere leuke dingen te doen met hun paard of pony.
Als dat niet kan dan gaat de lol er toch een keer af en dat zou heel jammer zijn.”
Je adviseert regelmatig supplementen?
“Ik ben opgegroeid met de homeopathische huisapotheek en zodoende waren homeopathie, fytotherapie en Bach bloesems voor mij niets nieuws. Het hielp altijd goed bij mezelf en ook bij mijn dieren.
Als je dressuurles geeft kom je heel wat paarden tegen die kleine of grotere problemen hebben. Problemen die niet altijd even duidelijk zichtbaar zijn, maar die de ruiter en ook mij als instructrice de indruk gaven dat er toch iets niet helemaal in orde was met hun paard. De ruiters vroegen me dan vaak om raad.
De leerlingen van ISPH die drie jaar lang ook les gehad hebben van Eric Laarakker waren natuurlijk makkelijk te adviseren. Zij waren al bekend met de middelen van Phytonics waarvan de kwaliteit en de goede resultaten hun al bekend waren. Bij de kleinere en algemene problemen heb ik ook vaak middelen van PUUR gebruikt en geadviseerd. Ze zijn kwalitatief heel goed.